PN-EN ISO 5659-2:2013-06 - wersja angielska

Opisano metodę pomiaru tworzenia dymu z eksponowanych powierzchni próbek, zasadniczo płaskich materiałów, kompozytów oraz zestawów o grubości nie przekraczającej 25 mm, umieszczonych w pozycji poziomej i poddanych określonym poziomom napromieniowania termicznego w zamkniętej komorze z zastosowaniem lub bez zastosowania płomienia pilotowego. Metoda testu jednokomorowego ma zastosowanie do wszystkich tworzyw i może być także stosowana do oceny innych materiałów (np. gumy, materiałów włókienniczych, malowanych powierzchni, drewna i innych). Zakłada się, że wartości gęstości optycznej oznaczane tą metodą odnoszą się do próbki lub zestawu materiałów w badanej postaci i grubości i nie mogą być uważane za charakterystyczne, podstawowe właściwości. Test ten ma zastosowanie w badaniach naukowych i rozwojowych oraz w przypadku bezpieczeństwa pożarowego konstrukcji budynków, taboru kolejowego (pociągów), statków itd. i nie stanowi podstawy oszacowania w odniesieniu do przepisów budowlanych i innych celów. Metoda nie stanowi podstawy do przewidywania gęstości dymu, który może być wytwarzany przez materiały poddane działaniu ciepła i płomienia w innych (rzeczywistych) warunkach ekspozycji. Opisana procedura badania wyklucza efekt podrażnienia oczu