Zakres
W niniejszym dokumencie określono charakterystyki i metody wytwarzania wzorcowego promieniowania rentgenowskiego i gamma do wzorcowania dawkomierzy i mierników mocy dawki w odniesieniu do wielkości operacyjnych związanych z fantomami Międzynarodowej Komisji ds. Jednostek i Pomiarów Promieniowania (ICRU) [5]. Najniższa wartość mocy kermy w powietrzu, do którego ma zastosowanie niniejsza norma, wynosi 1 µGy · h – 1. Poniżej tej wartości (naturalne) promieniowanie tła wymaga szczególnej uwagi i nie jest to uwzględnione w tym dokumencie.
Dla cech promieniowania określonych w punktach od 4 do 6, dostępne są opublikowane informacje wystarczające do określenia wymagań dla wszystkich istotnych parametrów związanych z dopasowanymi lub scharakteryzowanymi polami promieniowania wzorcowego, w celu osiągnięcia docelowej całkowitej niepewności (k = 2) od 6% do 10% dla wielkości operacyjnych związanych z fantomami. Pola promieniowania rentgenowskiego opisane w załącznikach informacyjnych od A do C nie są wzorcowymi polami promieniowania rentgenowskiego.
UWAGA Pierwsza edycja ISO 4037-1 wydana w 1996 r. zawierała kilka dodatkowych cech promieniowania, dla których takie informacje nie są dostępne. Są to promieniowanie fluorescencyjne, promieniowanie gamma ameryku-241, S-Am, oraz promieniowanie fotonowe R-Ti i R-Ni o wysokiej energii, które zostały usunięte z głównej części tego dokumentu. Najbardziej powszechnie stosowane, promieniowanie fluorescencyjne i promieniowanie gamma ameryku-241, S-Am, są zawarte w Załącznikach informacyjnych A i B. Załącznik informacyjny C zawiera dodatkowe pola promieniowania rentgenowskiego, które są określone poprzez indeks jakości.
Metody wytwarzania serii promieniowania wzorcowego dla określonego przedziału energii fotonów opisano w Rozdziałach od 4 do 6, w których podano charakterystyki tego promieniowania. Trzy serie promieniowania wzorcowego są następujące:
a) w zakresie energii od około 8 keV do 330 keV, ciągłe widmo filtrowanego promieniowania rentgenowskiego;
b) w zakresie energii od 600 keV do 1,3 MeV, promieniowanie gamma radionuklidów;
c) w zakresie energii od 4 MeV do 9 MeV, promieniowanie fotonowe wytwarzane w akceleratorach.
Najbardziej odpowiednie pole promieniowania wzorcowego dla zamierzonego zastosowania można wybrać z Tablicy 1, w której podano przegląd wszystkich cech promieniowania wzorcowego określonego w Rozdziałach od 4 do 6. Tablica nie zawiera promieniowań określonych w Załącznikach A, B i C.
