PN-EN ISO 22155:2013-07 - wersja angielska

W niniejszej Normie Międzynarodowej podano sposób ilościowego oznaczania w glebie lotnych węglowodorów aromatycznych, węglowodorów halogenowanych oraz wybranych eterów alifatycznych, z zastosowaniem chromatografii gazowej, metodą statycznej analizy fazy nadpowierzchniowej.
ISO 22155:2011 ma zastosowanie do wszystkich gleb.
Granica oznaczalności zależy od sposobu wykrywania i od stopnia czystości metanolu stosowanego do ekstrakcji próbki gleby.
W przypadku warunków podanych w ISO 22155:2011 stosuje się następujące granice oznaczalności (w przeliczeniu na suchą masę gleby):
Gdy stosuje się chromatografię gazową z detektorem płomieniowo-jonizacyjnym (GC-FID), typowa granica oznaczalności wynosi
0,2 mg/kg dla lotnych węglowodorów aromatycznych oraz
0,5 mg/kg dla eterów alifatycznych, takich jak eter metylo-tert-butylowy (MTBE) oraz eter metylo-tert-amylowy (TAME);
Gdy stosuje się chromatografię gazową z detektorem wychwytu elektronów (GC-ECD), typowa granica oznaczalności wynosi
od 0,01 mg/kg do 0,2 mg/kg dla lotnych węglowodorów halogenowanych.
Niższe granice oznaczalności można uzyskać, stosując spektrometrię mas (MS) z wykrywaniem wybranych jonów