PN-EN ISO 22155:2016-07 - wersja angielska

W niniejszej Normie Międzynarodowej podano sposób ilościowego oznaczania w glebie lotnych węglowodorów aromatycznych, węglowodorów halogenowanych oraz wybranych eterów alifatycznych, z zastosowaniem chromatografii gazowej, metodą statycznej analizy fazy nadpowierzchniowej.
Niniejsza Norma Międzynarodowa ma zastosowanie do wszystkich gleb.
Granica oznaczalności ilościowej zależy od sposobu wykrywania i od stopnia czystości metanolu stosowanego do ekstrakcji próbki gleby.
W przypadku warunków podanych w niniejszej Normie Międzynarodowej stosuje się następujące granice oznaczalności ilościowej (w przeliczeniu na suchą masę gleby):
Gdy stosuje się GC-FID, typowa granica oznaczalności ilościowej wynosi:
— 0,2 mg/kg dla lotnych węglowodorów aromatycznych;
— 0,5 mg/kg dla eterów alifatycznych, takich jak eter metylo-tert-butylowy (MTBE) oraz eter metylo-tert-amylowy (TAME).
Gdy stosuje się GC-ECD, typowa granica oznaczalności ilościowej wynosi:
— od 0,01 mg/kg do 0,2 mg/kg dla lotnych węglowodorów halogenowanych.
Niższe granice oznaczalności ilościowej, dla niektórych związków, można uzyskać, stosując spektrometrię mas (MS) z wykrywaniem wybranych jonów (patrz Załącznik D).