Zakres
1.1 W niniejszym dokumencie przedstawiono oznaczanie udarności tworzyw sztucznych w określonych warunkach metodą Izoda. Określono liczbę różnych typów kształtek i konfiguracje badań. Określono różne parametry badań według rodzaju materiału, typu kształtki do badań i rodzaju karbu.
1.2 Metoda jest stosowana do badania zachowania się określonych typów próbek w określonych warunkach uderzenia oraz do oceny kruchości lub twardości próbek w granicach związanych z warunkami badania.
1.3 Metoda jest odpowiednia do stosowania do następujących materiałów:
- sztywne materiały do formowania i wytłaczania tworzyw termoplastycznych, w tym tworzywa wypełnione i wzmocnione oprócz rodzajów niewypełnionych; sztywne płyty z tworzyw termoplastycznych;
- sztywne materiały do formowania termoutwardzalnego, w tym tworzywa wypełnione i wzmocnione; sztywne płyty termoutwardzalne, w tym laminaty;
- wzmacniane włóknami kompozyty termoutwardzalne i termoplastyczne zawierające jednokierunkowe lub niekierunkowe wzmocnienia, takie jak maty, tkaniny, niedoprzędy tkane, nici cięte, kombinowane i hybrydowe wzmocnienia, niedoprzędy i włókna mielone oraz arkusze wykonane z materiałów wstępnie impregnowanych (prepregi);
- ciekłokrystaliczne polimery termotropowe.
1.4 Metoda ta nie jest zwykle odpowiednia do stosowania w przypadku sztywnych materiałów komórkowych i struktur wielowarstwowych zawierających materiał komórkowy. Próbki z karbem nie są również normalnie stosowane w przypadku kompozytów wzmacnianych długimi włóknami lub termotropowych polimerów ciekłokrystalicznych.
1.5 Metoda ta jest odpowiednia do stosowania próbek, które mogą być formowane do wybranych wymiarów, wycinane z centralnej części standardowej, uniwersalnej kształtki do badań (patrz ISO 20753) lub obrabiane z wyrobów gotowych lub półproduktów, takich jak elementy wtryskiwane, laminaty i arkusze wytłaczane lub odlewane.
1.6 Metoda określa preferowane wymiary kształtki do badań. Badania wykonywane na próbkach o różnych wymiarach lub z różnymi karbami, lub próbkach przygotowanych w różnych warunkach mogą dawać wyniki, które nie są porównywalne. Na wyniki mogą mieć również wpływ inne czynniki, takie jak energia wahadła, prędkość uderzenia oraz kondycjonowanie próbek. W związku z tym, gdy wymagane są dane porównawcze, czynniki te należy starannie kontrolować i rejestrować.
1.7 Metoda nie jest przeznaczona do wykorzystania jako źródło danych do obliczeń projektowych. Informacje na temat typowego zachowania się materiału można jednak uzyskać poprzez badanie w różnych temperaturach, poprzez zmianę promienia karbu i/lub grubości oraz poprzez badanie próbek przygotowanych w różnych warunkach.
