Zakres
Niniejsza Norma Europejska jest jedną z części serii Norm Europejskich, w której opisano określone zasady i wymagania dotyczące oceny właściwości środowiskowych budynków, uwzględniając ich cechy techniczne i funkcjonalność. Ocena właściwości środowiskowych jest jednym z aspektów oceny zrównoważoności budynków według zasad ogólnych EN 15643-1. Niniejsze zasady ogólne stosuje się do wszystkich typów budynków i mogą one być wykorzystywane do oceny środowiskowych właściwości nowych budynków w pełnym cyklu życia, a istniejących budynków w pozostałym okresie użytkowania i w fazie końca cyklu życia. W niniejszej serii norm, środowiskowy wymiar zrównoważoności ogranicza się do oceny oddziaływań i aspektów środowiskowych budynku w stosunku do środowiska lokalnego, regionalnego i globalnego. Ocena dotyczy oceny cyklu życia LCA, a dodatkowe informacje środowiskowe wyrażone są za pomocą wskaźników ilościowych. Wyklucza to ocenę wpływu budynku na środowiskowe oddziaływania i aspekty lokalnej infrastruktury poza obszarem działki oraz środowiskowe oddziaływania i aspekty wynikające z transportowania użytkowników budynku. Wykluczono także ocenę ryzyka środowiskowego. W normach opracowanych w ramach niniejszych zasad ogólnych nie ustanowiono reguł odnoszących się do kwestii określających, w jaki sposób różne schematy oceny budynku mogą określić metody wartościowania. Nie opisano także poziomów, klas ani punktów odniesienia pomiaru właściwości. UWAGA Metody wyceny, poziomy, klasy i punkty odniesienia mogą być określone w wymaganiach dotyczących właściwości środowiskowych, socjalnych i ekonomicznych zawartych w założeniach klienta do specyfikacji, przepisach budowlanych, normach krajowych, krajowych wytycznych technicznych, programach certyfikacji itp. W ramach niniejszych zasad ogólnych nie uwzględniono reguł oceny aspektów środowiskowych w odniesieniu do organizacji
