PN-EN 15188:2021-05 - wersja polska

W niniejszym dokumencie określono procedury badania i oceny oznaczania temperatury samozapalenia (TSl) pyłów palnych lub materiałów ziarnistych jako funkcji objętości za pomocą doświadczeń z gorącym składowaniem w piecach o stałej temperaturze. Podana metoda badania może być stosowana do wszystkich ciał stałych, dla których prawdziwa jest teoria wybuchu termicznego podana w A.2 (tzn. nie jest ograniczona jedynie do materiałów niestabilnych oksydacyjnie).
To badanie ma zastosowanie do każdego pyłu lub materiału ziarnistego, który reaguje głównie z tlenem z powietrza. Ze względów bezpieczeństwa to badanie nie jest stosowane do materiałów zmieszanych ze stałymi/ciekłymi utleniaczami (np. proch strzelniczy, mieszanki termitowe, drewno impregnowane ciekłym tlenem) lub materiałów, które mogłyby ulegać gwałtownej reakcji nieoksydacyjnej (np. nadtlenki, materiały wybuchowe). Indywidualnie dla każdego przypadku niektóre rodzaje materiałów ulegające reakcjom nieoksydacyjnym (np. niegwałtowna reakcja egzotermicznego rozkładu) mogą być jednak badane pod warunkiem przedsięwzięcia dodatkowych środków ostrożności. W razie jakichkolwiek wątpliwości co do zagrożenia ze względu na właściwości badanego materiału (np. toksyczności lub właściwości wybuchowych) należy zasięgnąć opinii eksperckiej.
Niniejszy dokument nie ma zastosowania w przypadku zapłonu warstw pyłu lub sypkich materiałów stałych w warunkach aeracji (jak np. w suszarce ze złożem fluidalnym).