PN-EN 50289-4-17:2016-02 - wersja angielska

W niniejszej Normie Europejskiej opisano trzy metody określania odporności materiału powłoki kabla elektrycznego i światłowodowego na działanie promieniowania ultrafioletowego (UV). Powyższe badania stosuje się do kabli przeznaczonych do układania na zewnątrz oraz wewnątrz pomieszczeń zgodnie z normą wyrobu. Próbki do badania są pobierane z gotowego kabla. Metody opisane w niniejszej normie opracowano zasadniczo do badań kabli telekomunikacyjnych, ale można je również stosować do kabli elektroenergetycznych, jeśli przywołano je w odpowiedniej normie wyrobu. Jeśli powłoka kabla wykonana z tworzywa sieciowanego (twardniejącego), próbki materiału wytłoczonego do badań należy pobierać (wycinać) przed sieciowaniem. Metody badań różnią się źródłem promieniowania ultrafioletowego. Opisanych metod, z powodu bardzo długiego czasu badania, nie stosuje się do wyrobów których odporność na działanie promieniowania ultrafioletowego została zapewniona przez dodatek ≥ 2,0 % sadzy węglowej spełniającej wymagania dotyczące dyspersji określone w EN 50290-2-24.