Zakres
1.1 Postanowienia ogólne
W niniejszym dokumencie podano wymagania techniczne w celu minimalizacji zagrożeń specyficznych dla transportu kolejowego w przypadku maszyn drogowo-torowych z napędem własnym – określanych dalej jako maszyny – i ich wyposażenia, przeznaczonych do użytku na kolei miejskiej. Zagrożenia takie mogą mieć miejsce podczas odbioru maszyn, ich eksploatacji i utrzymania prowadzonych zgodnie ze specyfikacją podaną przez producenta lub jego autoryzowanego przedstawiciela. Jeżeli maszyna jest zaprojektowana i przeznaczona do stosowania na głównej linii i kolei miejskiej, maszyna będzie spełniała najbardziej restrykcyjne warunki EN 15746-1 i EN 15746-4. We wszystkich przypadkach maszyna będzie spełniała wymagania ustalone w EN 15746-2. Wymagania niniejszego dokumentu zmieniają te z EN 15746-1 zgodnie z wymaganiami dotyczącymi użytkowania maszyny na kolejach miejskich.
Niniejszy dokument nie ma zastosowania do:
─ wymagań dotyczących jakości pracy i wydajności maszyny;
─ ustalonych przez operatora maszyny wymagań szczególnych dotyczących używania maszyn, które będą przedmiotem uzgodnień między producentem a Zarządcą Kolei Miejskiej;
─ poruszania się i pracy poza torami;
─ oddzielnych maszyn czasowo montowanych na maszynach i związanych z nimi wyposażeniem.
W niniejszym dokumencie nie określono dodatkowych wymagań dotyczących:
─ eksploatacji podlegającej specjalnym przepisom, np. w atmosferach zagrożonych wybuchem;
─ zagrożeń wynikających z przyczyn naturalnych, np. trzęsienie ziemi, uderzenie pioruna, powódź;
─ metod pracy;
─ eksploatacji w trudnych warunkach pracy wymagających specjalnych środków, np. w ekstremalnych warunkach środowiskowych, takich jak: mroźne temperatury, wysokie temperatury, środowisko korozyjne, środowisko tropikalne, środowisko zanieczyszczające, silne pola magnetyczne;
─ zagrożeń występujących przy obsłudze podwieszonych ładunków, które mogą swobodnie się przemieszczać.
W przypadku maszyny drogowo-torowej zakłada się, że pojazd drogowy dopuszczony w kraju UE zapewni dopuszczalny poziom bezpieczeństwa dla swoich podstawowych zaprojektowanych funkcji przed adaptacją. O ile wyraźnie nie zaznaczono inaczej w poszczególnych rozdziałach, ten szczególny aspekt nie jest w niniejszej Normie Europejskiej rozpatrywany. Inne maszyny do budowy i utrzymania toru stosowane na torach kolejowych są przedmiotem innych Norm Europejskich, patrz Załącznik B.
1.2 Zakres kolei miejskiej
Systemy kolei miejskiej obejmują zarówno system transportu miejskiego (UGT), oraz mogą również obejmować inne systemy kolejowe wyłączone z zakresu dyrektywy ws. interoperacyjności 2008/57/WE (Artykuł 1.3 (a) i (b)). System transportu miejskiego (UGT) obejmuje metro, tramwaj i kolej lekką, zdefiniowane jako systemy transportu publicznego wykorzystujące drogę, która w sposób ciągły jest wymuszana przez przynajmniej jedną szynę, przeznaczone dla przewozów pasażerskich w ruchu lokalnym, miejskim i podmiejskim, obsługiwane przez pojazdy z napędem własnym i działające zarówno jako wydzielone lub niewydzielone z ogólnego ruchu drogowego i pieszego.
Kategorie systemów kolei miejskich obejmują:
─ (I) Metro: Systemy UGT działające na własnych prawach drogowych i wydzielone z ogólnego ruchu drogowego i pieszego. W związku z tym przeznaczone do eksploatacji w tunelach, wiaduktach lub na poziomie powierzchni, ale z fizycznym odgrodzeniem, które zapobiega przypadkowemu dostępowi. Systemy metra w różnych częściach świata znane są także jako kolej podziemna, kolej tunelowa, lub tuba. Systemy szynowe o specyficznej konstrukcji działające na wydzielonej prowadnicy (np. jednotorowe, kolej zębata), są również traktowane jako metro, o ile są one wyznaczone jako część miejskiej sieci transportu publicznego.
(...)
