Zakres
Opisano procedurę oznaczania rozpuszczalnej pozostałości w skroplonych gazach węglowodorowych (LPG) w zakresie od 40 mg/kg do 100 mg/kg. Wyższe stężenia mogą być oznaczane przez odpowiedni dobór rozmiaru próbki. Rozpuszczalna pozostałość jest zawartością związków organicznych, które oznacza się metodą chromatografii gazowej po odparowaniu próbki w temperaturze pokojowej, a następnie w suszarce, w temperaturze 105 °C. Metoda ta nie nadaje się do wykrywania substancji stałych ani żadnych związków polimerycznych o masie cząsteczkowej (> 1000 g/mol). Zalety tej metody to: wymagana mała ilość LPG (od 50 g do 75 g), a uzyskane dane jakościowe pozwalają wnioskować o źródle pozostałości (olej gazowy, środki smarowe, plastyfikatory itp.). Metoda została opracowana jako potencjalny zamiennik ogólnie stosowanej metody opisanej w EN ISO 13757 [1], jest przy tym bezpieczniejsza i bardziej przyjazna środowisku. Dodatkowo ta nowa metoda jest dokładniejsza. Dane precyzji metody zostały wyznaczone dla zakresu od 20 mg/kg do 100 mg/kg. Dla wyższych zawartości precyzja nie była badana, ale budzi mniejsze zainteresowanie niż typowe wymagania będące w zakresie od 20 mg/kg do 100 mg/kg. UWAGA Alternatywna Norma Europejska, EN 15471 [2], stosuje metodę grawimetryczną o takim samym zakresie, lecz nieco gorszym poziomie ufności. OSTRZEŻENIE - Stosowanie niniejszej normy wiąże się z użyciem niebezpiecznych materiałów i wyposażenia oraz z wykonywaniem niebezpiecznych czynności. Użytkownik tej normy jest odpowiedzialny za dobranie odpowiednich przepisów, związanych z bezpieczeństwem pracy i ochroną zdrowia. Wszystkie czynności należy przeprowadzać pod wyciągiem
