Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej określono właściwości geotekstyliów i wyrobów pokrewnych, wymagane przy stosowaniu w zabezpieczeniach przeciwerozyjnych w celu zapobieżenia migracji materiału drobnoziarnistego do warstw materiału gruboziarnistego, spowodowanej zmiennym gradientem hydraulicznym oraz odpowiednie metody badań w celu określenia tych właściwości.
Niniejsza Norma Europejska obejmuje zastosowania do ochrony i umocnienia brzegów. Niniejsza Norma Europejska nie dotyczy erozji powierzchniowej, gdy geotekstylia lub wyroby pokrewne znajdują się na powierzchni.
Przeznaczeniem geotekstyliów i wyrobów pokrewnych jest pełnienie przez nie jednej lub więcej, z następujących funkcji: filtrowania, rozdzielania i zbrojenia. Funkcja rozdzielania będzie zawsze występować łącznie z funkcją filtrowania lub zbrojenia i dlatego funkcja rozdzielania nie będzie wyszczególniana oddzielnie.
Niniejsza Norma Europejska nie ma zastosowania do barier geosyntetycznych, zdefiniowanych w EN ISO 10318-1.
Niniejsza Norma Europejska zawiera procedury oceny i weryfikacji zgodności właściwości użytkowych wyrobu z niniejszą Normą Europejską oraz procedury kontroli produkcji w zakładzie produkcyjnym.
W poszczególnych przypadkach zastosowań mogą występować wymagania dotyczące dodatkowych właściwości i metod badania, jeżeli jest to możliwe znormalizowanych, pod warunkiem że są one technicznie uzasadnione.
Niniejsza Norma Europejska może być wykorzystana do określenia wartości obliczeniowych parametrów przez uwzględnienie współczynników w odniesieniu do definicji podanych w EN 1997-1 (Eurokod 7), np. współczynników bezpieczeństwa. Zaleca się określenie projektowanego okresu użytkowania wyrobu, ponieważ jego funkcja może być tymczasowa, podczas wykonawstwa, lub trwała, w okresie użytkowania konstrukcji.
