PN-Z-04226-02:1992 - wersja polska

Metodę stosuje się do oznaczania par trudno lotnych składników bitumów (asfaltów i smół - produktów przerobu węgla i ropy naftowej) oraz ich pochodnych chlorowanych, wydzielających się do powietrza pomieszczeń z materiałów i wyrobów stosowanych w budownictwie Za pomocą podanej metody oznacza się następujące związki organiczne naftalen, jednometylonaftaleny, dwumetylonaftaleny, chloronaftaleny, krezole, fenol, jednochlorofenole, dwuchlorofenole, trójchlorofenole, 2-fenylofenol, antracen, fenantren, fluoren, acenaften w zakresie 1 - 1000 µg każdego z oznaczanych związków (zanieczyszczeń) w 1 ml roztworu po desorpcji tych zanieczyszczeń wg p 13 z próbki pobranej wg p 8 Odpowiada to zawartości 2 ÷ 2000 µg każdego związku w 1 m3 badanego powietrza. Metoda może być stosowana do oznaczania większych stężeń, po odpowiednim rozcieńczeniu próbki lub dostosowaniu odpowiedniej objętości przepuszczanego przez adsorbent powietrza wg p 8.