PN-Z-04015-13:1996 - wersja polska

Metoda polega na przepuszczaniu badanego powietrza przez płuczkę z roztworem octanu cynku. Do otrzymanego roztworu dodawane są N,N-dwumetylo-p-fenylodwuaminy oraz chlorek żelaza (III). W otrzymanej mieszaninie zachodzi reakcja barwna w wyniku której powstaje błękit metylowy, który jest podstawą oznaczania spektrofotometrycznego. Najmniejsze stężenie siarkowodoru jakie można oznaczyć tą metodą wynosi 2 mg/m3