Zakres
W niniejszej Normie Międzynarodowej ustalono trzy metody (tj. jeden stempel pomiarowy lub dwa stemple pomiarowe na wymalowanej płytce i dwa stemple pomiarowe, z których jeden wymalowany jest badanym produktem) oznaczania przyczepności w wyniku przeprowadzenia próby odrywania na pojedynczej powłoce lub systemie powłokowym z farb, lakierów lub produktów podobnych.
Metody te uznano za użyteczne do porównania przyczepności różnych powłok. Są one szczególnie użyteczne przy względnej ocenie szeregu wymalowanych płytek do badań, wykazujących wyraźne różnice w przyczepności powłok.
Badania mogą być przeprowadzane na różnych podłożach. Przedstawiono różne sposoby pomiarów w zależności od tego, czy chodzi o podłoże odkształcające się, np. cienki metal, tworzywo sztuczne lub drewno, czy o podłoże sztywne, np. grube płytki betonowe lub metalowe. Aby uniknąć odkształcenia podłoża podczas próby rozciągania, stosuje się zwykle konstrukcję warstwową. Na przykład dla specjalnych celów można przygotować powłokę na stemplu pomiarowym.