Zakres
W niniejszej Normie Międzynarodowej określono wymagania dotyczące klasyfikacji elektrod otulonych, bazując na stopiwie w stanie po obróbce cieplnej, do ręcznego spawania łukowego elektrodą metalową ferrytycznych i martenzytycznych stali odpornych na pełzanie oraz stali do podwyższonych temperatur.
Niniejsza Norma Międzynarodowa jest połączoną specyfikacją, podającą klasyfikację, wykorzystującą system bazujący na składzie chemicznym stopiwa z wymaganiami dotyczącymi granicy plastyczności i energii łamania dla stopiwa lub wykorzystującą system bazujący na wytrzymałości na rozciąganie i składzie chemicznym stopiwa.
a) Akapity i tablice, które mają przyrostek „A” znajdują zastosowanie tylko do elektrod otulonych, klasyfikowanych zgodnie z systemem bazującym na składzie chemicznym stopiwa z wymaganiami dotyczącymi granicy plastyczności i energii łamania dla stopiwa, zgodnie z niniejszą Normą Międzynarodową.
b) Akapity i tablice, które mają przyrostek „B” znajdują zastosowanie tylko do elektrod otulonych, klasyfikowanych zgodnie z systemem bazującym na wytrzymałości na rozciąganie i składzie chemicznym stopiwa, zgodnie z niniejszą Normą Międzynarodową.
c) Akapity i tablice, które nie mają ani przyrostka „A” ani „B”, znajdują zastosowanie do wszystkich elektrod otulonych, klasyfikowanych według niniejszej Normy Międzynarodowej.
Dla celów porównawczych w niektórych tabelach przedstawiono wymagania dla elektrod sklasyfikowanych według obu systemów, umieszczając w sąsiadujących komórkach pojedyncze elektrody z obu systemów, które mają podobny skład i właściwości. W konkretnym wierszu tabeli, zawierającym obowiązkowe oznaczenie w jednym systemie, symbol podobnej elektrody z innego systemu jest podany w nawiasach. Poprzez odpowiednie ograniczenia formuły oznaczenia określonych elektrod, często, lecz nie zawsze, możliwe jest wytworzenie elektrody, która może być klasyfikowana w obu systemach. W takim przypadku elektroda, i/lub jej opakowanie mogą być oznaczone według klasyfikacji w jednym lub obu systemach.
