PN-EN ISO 14171:2016-10 - wersja angielska

W niniejszej Normie Międzynarodowej określono wymagania dotyczące klasyfikacji kombinacji elektroda/topnik i ich stopiwa w stanie po spawaniu i po obróbce cieplnej dla spawania łukiem krytym stali niestopowych i drobnoziarnistych o minimalnej granicy plastyczności większej niż 500 MPa lub minimalnej wytrzymałości na rozciąganie większej niż 570 MPa. Jeden topnik może być klasyfikowany z różnymi drutami elektrodowymi litymi i drutami elektrodowymi proszkowymi. Drut elektrodowy lity jest również klasyfikowany osobno na podstawie składu chemicznego.
Niniejsza Norma Międzynarodowa jest połączoną specyfikacją, podającą klasyfikację, wykorzystującą system oparty o granicę plastyczności i średnią pracę łamania dla stopiwa wynoszącą 47 J, lub wykorzystującą system oparty o wytrzymałość na rozciąganie i średnią pracę łamania dla stopiwa wynoszącą 27 J.
a) Rozdziały i tablice, które mają przyrostek „A” znajdują zastosowanie tylko do kombinacji elektroda/topnik i drutów elektrodowych, klasyfikowanych zgodnie z systemem opartym o granicę plastyczności i średnią pracę łamania dla stopiwa wynoszącą 47 J, zgodnie z niniejszą Normą Międzynarodową.
b) Rozdziały i tablice, które mają przyrostek „B” znajdują zastosowanie tylko do kombinacji elektroda/topnik i drutów elektrodowych, klasyfikowanych zgodnie z systemem opartym o wytrzymałość na rozciąganie i średnią pracę łamania dla stopiwa wynoszącą 27 J, zgodnie z niniejszą Normą Międzynarodową.
c) Rozdziały i tablice, które nie mają ani przyrostka „A” ani „B”, znajdują zastosowanie do wszystkich kombinacji elektroda/topnik i drutów elektrodowych, klasyfikowanych według niniejszej Normy Międzynarodowej.
Topniki dla techniki spawania jednościegowego i wielościegowego są klasyfikowane w oparciu o technikę spawania wielościegowego.