PN-EN ISO 2062:2010 - wersja angielska

Podano cztery metody wyznaczania siły zrywającej i wydłużenia przy zerwaniu nitek pobranych z nawoju z zastosowaniem maszyn wytrzymałościowych o stałym przyroście wydłużenia próbki roboczej: A - ręczna, w której próbki robocze pobierane są bezpośrednio z aklimatyzowanych nawojów; B - automatyczna, w której próbki robocze pobierane są bezpośrednio z aklimatyzowanych nawojów; C - ręczną, w której stosowane są aklimatyzowane pasma po relaksacji: D - ręczną, w której stosowane są próbki robocze po zamoczeniu. Normę stosuje się dla wszystkich rodzajów nitek z wyjątkiem nitek szklanych, elastomerowych, aramidowych, ceramicznych, węglowych, nitek z polietylenu o wysokim module (HMPE),nitek z polietylenu o super wysokim module (UHMPE) oraz nitek z tasiemek poliolefinowych