PN-EN ISO 17892-2:2015-02 - wersja angielska
Bez VAT:
125,90 PLN
Z VAT:
154,86 PLN
Rozpoznanie i badania geotechniczne -- Badania laboratoryjne gruntów -- Część 2: Oznaczanie gęstości objętościowej
Zakres
Niniejsza norma opisuje trzy metody badań w związku z oznaczaniem gęstości objętościowej gruntów
a) metodę pomiaru bezpośredniego;
b) metodę zanurzania w wodzie;
c) metodę wypierania płynu.
Znajomość gęstości objętościowej gruntów jest przydatna w określeniu naprężeń geostatycznych na różnych głębokościach. Dodatkowo, zarówno gęstość objętościowa, jak i gęstość objętościowa szkieletu gruntowego pozwalają na jakościowy opis właściwości mechanicznych gruntów poprzez korelacje empiryczne, które można odszukać w literaturze technicznej. Takie korelacje należy jedynie stosować jako ogólne wytyczne i winny być one uzupełnione poprzez bezpośrednie pomiary danych parametrów mechanicznych.
Metoda pomiaru bezpośredniego jest odpowiednia do określania gęstości objętościowej próbek gruntów o regularnym kształcie, łącznie z próbkami przygotowanymi do innych badań. Wykorzystywane próbki są zazwyczaj w kształcie prostopadłościanu lub walca.
Metoda zanurzania w wodzie pozwala określić gęstość objętościową próbki gruntu rodzimego lub nasypowego poprzez pomiar masy gruntu w powietrzu oraz jego masy pozornej, gdy jest zanurzony w wodzie. Metodę tę można stosować wtedy, gdy możliwe jest uzyskanie grudki materiału odpowiedniej wielkości.
UWAGA Niniejszy dokument spełnia wymagania odnośnie oznaczania gęstości objętościowej gruntów dla rozpoznania i badań geotechnicznych ustanowione w ramach EN 1997-1 oraz EN 1997-2.
