PN-EN ISO 17892-12:2018-08 - wersja angielska

Niniejszy dokument określa metody oznaczania granic płynności i plastyczności gruntu. Stanowią one dwie
z granic Atterberga dla gruntu.
Granica płynności jest to wilgotność gruntu, przy której grunt przechodzi ze stanu płynnego do plastycznego.
Niniejszy dokument opisuje określenie granicy płynności próbki gruntu rodzimego lub próbki gruntu, z której usunięto części większe niż około 0,4 mm. W niniejszym dokumencie opisano dwie metody: metodę penetrometru stożkowego oraz metodę Casagrande’a.
UWAGA Nie należy mylić metody penetrometru stożkowego opisanej w niniejszym dokumencie z metodą opisaną w ISO 17892-6.
Granica plastyczności jest to wilgotność gruntu, przy której grunt przestaje wykazywać plastyczność podczas dalszego suszenia.
Określenie granicy plastyczności ma zazwyczaj miejsce w powiązaniu z określeniem granicy płynności. Wiadomo, że wyniki tego badania w dużej mierze zależą od oceny przez osobę wykonującą badanie oraz że występują rozbieżności w wynikach.