Zakres
W niniejszym dokumencie określono techniki radiografii cyfrowej, których celem jest umożliwienie uzyskania zadowalających i powtarzalnych wyników. Techniki oparte są na ogólnie uznanej praktyce i podstawowej teorii przedmiotu. Niniejszy dokument dotyczy cyfrowego badania radiograficznego złączy spawanych materiałów metalowych. Dotyczy połączeń blach i rur. Poza tradycyjnym znaczeniem, określenie „rura” obejmuje w rozumieniu niniejszego dokumentu inne cylindryczne elementy, takie jak rurociągi, zastawki, bębny kotłowe i zbiorniki ciśnieniowe. W niniejszym dokumencie określono wymagania dotyczące cyfrowego badania radiograficznego promieniowaniem X i gamma za pomocą radiografii komputerowej (CR) lub radiografii z detektorami cyfrowymi (DDA) złączy spawanych blach i rur metalowych do wykrywania niezgodności. Obejmuje on manualną i automatyczną kontrolę za pomocą DDA. Detektory cyfrowe dostarczają cyfrowy obraz wartości szarości, który można przeglądać i oceniać za pomocą komputera (Załącznik A). Niniejszy dokument określa zalecaną procedurę doboru detektora i praktyki radiograficznej. Wybór komputera, oprogramowania, monitora, drukarki i warunków przeglądania są ważne, ale nie są głównym tematem niniejszego dokumentu. Procedura określona w niniejszym dokumencie określa minimalne wymagania w zakresie praktyki radiograficznej, które umożliwiają naświetlanie i uzyskiwanie cyfrowych radiogramów o czułości równoważnej do wykrywania niezgodności jak w przypadku radiografii filmowej (określono w ISO 17636-1). W niniejszym dokumencie nie określono poziomów akceptacji dla żadnego ze wskazań znajdujących się na cyfrowych radiogramach. Norma ISO 10675 zawiera informacje na temat poziomów akceptacji podczas kontroli spoin. Jeżeli zainteresowane strony zastosują niższe kryteria badania, możliwe jest, że uzyskana jakość będzie znacznie niższa niż przy ścisłym stosowaniu niniejszego dokumentu.
