Zakres
W niniejszej Normie Międzynarodowej zamieszczono obszerne podstawy do gromadzenia danych o niezawodności i konserwacji (RM) w formacie standardowym dla sprzętu i wszystkich urządzeń oraz czynności operatorskich w przemyśle naftowym, petrochemicznym i gazowniczym podczas cyklu żywotności eksploatacji sprzętu. Opisuje ona zasady gromadzenia danych i powiązanych warunków oraz definicji, tworzących „język niezawodności”, który może być użyteczny do komunikowania doświadczeń eksploatacyjnych. Rodzaje awarii określone w normatywnej części niniejszej Normy Międzynarodowej mogą być stosowane jako „skarbiec niezawodności” dla rozmaitych zastosowań ilościowych i jakościowych. Niniejsza Norma Międzynarodowa opisuje także dane praktyk kontroli i zapewnienia jakości w celu dostarczenia wytycznych użytkownikowi.
Normalizacja praktyk gromadzenia danych ułatwia wymianę informacji pomiędzy stronami, np. instalacjami, właścicielami, wytwórcami i kontrahentami. W niniejszej Normie Międzynarodowej ustalono wymagania, które każdy wewnętrzny lub dostępny handlowo system danych RM powinien spełnić, gdy jest zaprojektowany do wymiany danych. Zostały podane przykłady, wytyczne i zasady do wymiany i łączenia takich danych RM. Niniejsza norma dostarcza także ramy i wytyczne do ustalenia celów osiągów i wymagań dla niezawodności i dostępności osiągów urządzeń.
Załącznik A zawiera podsumowanie urządzeń, które są objęte niniejszą Normą Międzynarodową.
Niniejsza Norma Międzynarodowa zaleca minimalną ilość danych, która jest wymagana do zebrania oraz skupia się na dwóch głównych zagadnieniach:
– wymagania w stosunku do danych dla kategorii danych, które mają być zbierane do zastosowania w różnych metodologiach analizy;
– formacie standaryzacji danych w celu ułatwienia wymiany danych niezawodności i utrzymania pomiędzy instalacjami, właścicielami, wytwórcami i kontrahentami.
Następujące główne kategorie danych powinny być zbierane:
a) dane urządzeń, np. systematyka urządzeń, cechy urządzeń;
b) dane dotyczące awarii, np. przyczyna awarii, skutki awarii;
c) dane dotyczące utrzymania, np. działania utrzymania, wykorzystane surowce, skutki utrzymania, czas przestoju;
UWAGA Rozdział 9 podaje dalsze szczegóły dotyczące zawartości danych i formatu danych.
Główne obszary, gdzie stosowane są takie dane są następujące:
1) niezawodność, np. przypadki awarii i mechanizmy awarii;
2) dostępność/sprawność, np. dostępność urządzenia, dostępność systemu, dostępność produkcji instalacji;
3) utrzymanie, np. utrzymanie naprawcze i zapobiegawcze, plan utrzymania, pomocność utrzymania;
4) bezpieczeństwo i środowisko, np. awarie urządzeń o szkodliwych skutkach w stosunku do bezpieczeństwa i środowiska;
Niniejsza Norma Międzynarodowa nie dotyczy niżej wymienionych:
i. danych dotyczących (bezpośrednich) kosztów;
ii. danych z prób laboratoryjnych i wytwórcy (np. przyspieszone próby żywotności), patrz także 5.2;
iii. arkuszy danych całych urządzeń (zawarte są tylko dane uważane za odpowiednie do oceny parametrów niezawodności);
iv. dodatkowych danych roboczych, które operator, na podstawie indywidualnej, może uważać jako przydatne do prowadzenia ruchu i utrzymania;
v. metody analizowania i zastosowania danych RM (jednakże zasady jak obliczać pewne podstawowe parametry niezawodności i utrzymania zostały zawarte w załącznikach).