Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej określono wymagania, które umożliwiają operatorowi systemu przesyłowego (TSO) opracowanie i wdrożenie systemu zarządzania bezpieczeństwem łącznie z systemem zarządzania integralnością właściwym dla rurociągów.
Niniejszy SMS ma zastosowanie do infrastruktury do przesyłu uzdatnionego, nietoksycznego
i niekorozyjnego gazu ziemnego według ISO 13686 i wtłoczonego biometanu, w której:
— elementy rurociągu są wykonane z niestopowej lub niskostopowej stali węglowej;
— elementy rurociągu są łączone spoinami, kołnierzami lub złączami mechanicznymi;
UWAGA 1 W niniejszej normie termin „gaz ziemny” dotyczy także wtłoczonego biometanu lub innej niekonwencjonalnej formy gazu ziemnego, np. gazu łupkowego.
Infrastrukturami gazowymi do przesyłu gazu ziemnego objętymi niniejszą normą są:
— rurociągi lądowe łącznie z układami zaporowo-upustowymi;
— tłocznie;
— stacje pomiarowe i redukcji ciśnienia.
Obiekty budowlane dystrybucji gazu, jak również instalacje LNG, terminale, podziemne magazyny są wyłączone z zakresu niniejszej normy.
Bezpieczeństwo i higiena pracy są wyłączone z niniejszej Normy Europejskiej, ponieważ są objęte prawodawstwem krajowym oraz innymi Normami Europejskimi i/lub międzynarodowymi, np. OHSAS 18001.
W niniejszej Normie Europejskiej określono wymagania na poziomie ogólnym. Dokumenty związane podane
w Rozdziale 2 „Powołania normatywne” określają bardziej szczegółowe wymagania dla niektórych urządzeń wymienionych powyżej.
Niniejsza Norma Europejska jest przeznaczona do stosowania w powiązaniu z tymi normami krajowymi i/lub kodeksami postępowania, które ustalają wspomniane powyżej zasady podstawowe.
W przypadku konfliktów wynikających z bardziej restrykcyjnych wymagań w krajowym prawodawstwie/przepisach krajowych w porównaniu z wymaganiami niniejszej normy, przyjmuje się, że krajowe prawodawstwo/przepisy krajowe mają pierwszeństwo, jak pokazano w CEN/TR 13737 (wszystkie części).
UWAGA 2 W CEN/TR 13737 (wszystkie części) podano:
— wyjaśnienie odpowiedniego prawodawstwa/przepisów obowiązujących w kraju;
— jeżeli to właściwe, bardziej restrykcyjne wymagania krajowe;
— krajowy punkt kontaktowy do uzyskiwania najbardziej aktualnych informacji.
