Zakres
W niniejszej części ISO 14122 podano ogólne wymagania dotyczące dostępu do maszyn stacjonarnych oraz wytyczne dotyczące prawidłowego doboru środków dostępu, jeżeli niezbędny dostęp do maszyny stacjonarnej bezpośrednio z poziomu podłoża lub z podłogi nie jest możliwy. Niniejsza norma ma zastosowanie do stałych środków dostępu, które są częścią maszyny stacjonarnej, a także do niemających napędu mechanicznego części nastawnych (np. składanych, wysuwanych) i części ruchomych stałych środków dostępu. UWAGA 1 „Stałe” środki dostępu są to środki tak przymocowane (na przykład z użyciem śrub, nakrętek, spawania), że mogą być usunięte tylko z użyciem narzędzi. W niniejszej części ISO 14122 określono wymagania minimalne, które mają zastosowanie także wtedy, gdy są niezbędne te same środki dostępu (np. pomosty robocze, przejścia, drabiny), które są jednocześnie częścią budynku lub konstrukcji budowlanej, w której maszyna jest zainstalowana, pod warunkiem że podstawową funkcją tej części budynku lub konstrukcji jest zapewnienie środków dostępu do tej maszyny. UWAGA 2 Jeśli nie istnieją przepisy prawa krajowego lub normy krajowe, niniejszą część ISO 14122 można stosować do środków dostępu nieobjętych zakresem niniejszej normy. Niniejsza część ISO 14122 jest przeznaczona do stosowania wraz z właściwą częścią ISO 14122, dotyczącą odpowiedniego środka dostępu. Normy serii ISO 14122 w całości mają zastosowanie zarówno do maszyn stacjonarnych, jak i mobilnych, wówczas gdy niezbędne są stałe środki dostępu. Normy te nie mają zastosowania do środków mających napęd mechaniczny, takich jak dźwigi osoboweN1), schody ruchome i inne urządzenia przeznaczone specjalnie do transportu osób między dwoma poziomami. Niniejsza część ISO 14122 nie ma zastosowania do maszyn wyprodukowanych przed datą jej publikacji. Zagrożenia znaczące objęte niniejszą częścią ISO 14122 podano w Rozdziale 4.
