Wyznaczanie charakterystycznych granic (progów decyzyjnych, granicy wykrywalności i granic przedziałów objęcia) dla pomiarów promieniowania jonizującego -- Podstawy i zastosowania -- Część 4: Wytyczne do zastosowania
Zakres
W niniejszym dokumencie określono procedurę z dziedziny metrologii promieniowania jonizującego, służącą do obliczenia “progu decyzji, “granicy wykrywalności“ i „granic przedziałów objęcia” dla nieujemnej wartości określanej wielkości promieniowania jonizującego w przypadku prowadzenia pomiarów zliczeń przy ustalonym z góry czasie pomiaru lub ustalonej arbitralnie liczbie zliczeń. Wielkość mierzona zależy od całkowitej częstości zliczeń oraz częstości zliczeń tła, jak również od innych czynników ustalonych na podstawie przyjętego modelu szacowania statystycznego. W szczególności, określaną wielkością może być częstość zliczeń netto, określana jako różnica całkowitej częstości zliczeń oraz częstości zliczeń tła lub aktywność netto próbki. Aktywność próbki może również zależeć od kalibracji układu pomiarowego, preparatyki próbki oraz innych czynników.
ISO 11929 została podzielona na cztery części: ISO 11929-1 dotyczącą podstawowych zastosowań, ISO 11929-2 (opracowana na podstawie ISO/IEC Guide 98-3:2008/Suppl.1) dotyczącą zastosowań zaawansowanych, ISO 11929-3 znajdującą zastosowywanie dla metod rozwijanych procesów oraz ISO 11929-4 zawierającą wytyczne do zastosowania.
ISO 11929-1 dotyczy podstawowych pomiarów zliczeń często stosowanych w dziedzinie metrologii promieniowania jonizującego. To ogranicza jej zastosowanie do przypadków, w których niepewności mogą być oszacowane na podstawie wytycznych ISO/IEC Guide 98-3 (JCGM 2008). W ISO 11929-1:2019, Załącznik A podano szczególny przypadek powtarzanych pomiarów częstości zliczeń przy obecności dodatkowych przypadkowych czynników mających wpływ na pomiar, a w ISO 11929-1:2019, Załącznik B, przedstawiono pomiary przy pomocy analogowego, liniowego miernika częstości zliczeń.
W ISO 11929-2 rozszerzono zakres ISO 11929-1 do oceny niepewności pomiaru według wytycznych ISO/IEC Guide 98-3:2008/Suppl.1. W ISO 11929-2 zaprezentowano również kilka not wyjaśniających odnośnie do ogólnych aspektów pomiarów zliczeń oraz zastosowania statystyki Bayesa.
ISO 11929-3 dotyczy oceny pomiarów stosujących metody rozwijania (rozkładu cząstek elementarnych) oraz zliczania z zastosowaniem wielokanałowej spektrometrii o ile metody rozwijania są stosowane dla oszacowania pomiaru, w szczególności wielokanałowej spektrometrii promieniowania alfa i gamma. Dodatkowo, pokazano wskazówki odnośnie określenia korelacji i kowariancji.
W ISO 11929-4 podano wytyczne co do stosowania ISO 11929 (wszystkie części) oraz krótkie podsumowanie ogólnej procedury i zaprezentowano szeroki zakres przykładów liczbowych. Przykłady obejmują podstawowe zastosowania procedury według ISO 11929-1 i ISO 11929-2.
