Zakres
W niniejszym dokumencie określono zastosowanie techniki czasu przejścia wiązki dyfrakcyjnej (TOFD) do pół lub w pełni automatycznego badania złączy spawanych materiałów metalowych o grubości równej lub wyższej niż 6 mm. Jest stosowana do spawanych złączy o prostej geometrii z pełnym przetopem w blachach, rurach i zbiornikach, w których zarówno spoina i materiał podstawowy wykonane są z niskostopowej stali węglowej. Tam, gdzie jest to wyspecyfikowane i uzgodnione, TOFD może być także stosowana do innych typów materiału, które wykazują małe tłumienie ultradźwięków (w szczególności spowodowane rozpraszaniem). Tam, gdzie w niniejszym dokumencie określono zależne od materiału parametry ultradźwiękowe, są one oparte na stalach o prędkości dźwięku (5 920 ± 50) m/s dla fal podłużnych i (3 255 ± 30) m/s dla fal poprzecznych. Ten fakt należy wziąć pod uwagę przy badaniu materiałów o innej prędkości dźwięku. Niniejszy dokument odwołuje się do podstawowej normy ISO 16828 i zawiera wskazówki dotyczące konkretnych możliwości i ograniczeń TOFD w zakresie wykrywania, lokalizowania, wymiarowania i charakteryzowania nieciągłości w połączeniach spawanych. Technika TOFD może być stosowana jako samodzielna metoda lub w połączeniu z innymi metodami lub technikami nieniszczącymi (NDT), do kontroli produkcji i do inspekcji w trakcie eksploatacji. Niniejszy dokument określa cztery poziomy badania (A, B, C, D) zgodnie z ISO 17635 i odpowiada rosnącemu poziomowi niezawodności badań. Podano wytyczne dotyczące wyboru poziomów badania. Niniejszy dokument pozwala na ocenę wskazań TOFD dla celów akceptacji. Ocena ta opiera się na ocenie transmitowanych, odbijanych i ugiętych sygnałów ultradźwiękowych w obrębie generowanego obrazu TOFD. Niniejszy dokument nie zawiera poziomów akceptacji dla nieciągłości.
