PN-EN IEC 60565-1:2021-02 - wersja angielska

W niniejszej części IEC 60565 określono metody i procedury wzorcowania w polu swobodnym hydrofonów, jak również indywidualnych przetworników elektroakustycznych, które można używać jako hydrofony (odbiorniki) i/lub nadajniki (przetworniki będące źródłami). Niniejszy dokument obejmuje dwa ogólne rodzaje wzorcowania: wzorcowanie bezwzględne oparte na zasadzie wzajemności z użyciem trzech przetworników w polu fali kulistej oraz wzorcowanie względne metodą porównania z przyrządem odniesienia, który był już obiektem wzorcowania bezwzględnego.

Maksymalny zakres częstotliwości dla metod wyszczególnionych w niniejszym dokumencie wynosi od 200 Hz do 1 MHz. Najmniejsza stosowana częstotliwość akustyczna zależy od pewnej liczby czynników i mieści się typowo w zakresie od 200 Hz do 5 kHz w zależności głównie od wymiarów wybranego stanowiska pomiarowego. Największa stosowana częstotliwość dla opisanych tu metod wynosi 1 MHz.

Procedury ciśnieniowego wzorcowania hydrofonu przy małych częstotliwościach można znaleźć w IEC 60565-2 [1]. Natomiast IEC 62127-2 [2] obejmuje procedury wzorcowania hydrofonu przy częstotliwościach akustycznych większych niż 1 MHz.

Z zakresu niniejszego dokumentu wyłączone są wzorcowania ciśnieniowe hydrofonów przy małych częstotliwościach, które opisane są w IEC 60565-2 [1]. Wyłączone są również wzorcowania hydrofonów i systemów cyfrowych, wzorcowanie autonomicznych morskich rejestratorów akustycznych, wzorcowanie akustycznych czujników wektorowych takich jak czujniki prędkości cząstki i ciśnieniowe hydrofony gradientowe, wzorowanie matryc sonaru biernego składających się z wielu hydrofonów, a także wzorcowanie matryc sonaru aktywnego składających się z nadajników i hydrofonów.

W niniejszym dokumencie przedstawiono opis wymagań dla wzorcowania w polu fali swobodnej pod względem stanowiska pomiarowego, wyposażenia i aparatury, przetwarzania sygnału i ograniczeń dotyczących częstotliwości. Podano opis osiągalnej niepewności i reguły przedstawiania danych dotyczących wzorcowania. Dodano również załączniki informacyjne, w których dostarczono dodatkowe wskazówki dotyczące:

- pomiaru charakterystyki kierunkowości hydrofonu lub nadajnika;

- pomiaru impedancji elektrycznej hydrofonów i nadajników;

- poprawek uwzględniających obciążenie elektryczne;

- kryteriów określających akustyczne pole dalekie dla podwodnego wzorcowania akustycznego;

- metod impulsowych stosowanych do wzorcowania w polu swobodnym;

- szacowania niepewności wzorcowania hydrofonów i nadajników w polu swobodnym;

- wyprowadzania wzorów dotyczących wzorcowania opartego na zasadzie wzajemności z użyciem trzech przetworników w polu fali kulistej;

- wzorcowania z użyciem lamp o fali bieżącej;

- wzorcowania hydrofonów z użyciem interferometrii optycznej oraz

- wzorcowania w pogłosowych zbiornikach wodnych z użyciem sygnałów ciągłych.

[1] Numery w nawiasach kwadratowych odnoszą się do Bibliografii.