Zakres
Niniejsza część IEC 61000 określa wymagania dotyczące odporności, metod badań i zakresu zalecanych poziomów probierczych dla urządzeń na impulsowe zaburzenia magnetyczne spotykane głównie w:
- instalacjach przemysłowych,
- elektrowniach,
- instalacjach kolejowych,
- stacjach elektroenergetycznych średniego i wysokiego napięcia.
Możliwość zastosowania niniejszej normy do urządzeń zainstalowanych w różnych miejscach, jest określona przez obecność tego zjawiska, jak określono w Rozdziale 4.
Niniejsza norma nie bierze pod uwagę zaburzeń spowodowanych sprzężeniami pojemnościowymi lub indukcyjnymi w kablach lub innych części instalacji. Inne IEC zajmujące się zaburzeniami przewodzonymi obejmuje tych aspektów.
Przedmiotem niniejszej normy jest ustanowienie wspólnego odniesienia dla oceny odporności urządzeń elektrycznych i elektronicznych, narażonych na impulsowe pola magnetyczne. Metoda badań przedstawiona w niniejszej części IEC 61000 opisuje spójną metodę oceny odporności urządzenia lub systemu na określone zjawisko.
UWAGA Jak to opisano w Przewodniku IEC 107, jest to podstawowa publikacja EMC do wykorzystania przez komitety IEC ds. wyrobów. Jak to również określono w Przewodniku 107, komitety IEC ds. wyrobów odpowiadają za ustalenie, czy niniejsza norma dotycząca badań odporności powinna mieć zastosowanie czy też nie, a jeśli ma zastosowanie, to komitety te odpowiadają za ustalenie odpowiednich poziomów probierczych oraz kryteriów oceny działania. TC 77 i jego podkomitety są przygotowane do współpracy z komitetami ds. wyrobów w kwestii oceny znaczenia poszczególnych badań odporności dla ich wyrobów.
Niniejsza norma określa:
- zakres poziomów probierczych;
- wyposażenie pomiarowe;
- stanowiska pomiarowe;
- procedury badań.
Zadaniem opisanego badania laboratoryjnego jest określenie reakcji urządzenia badanego (EUT) w określonych warunkach eksploatacyjnych na impulsowe pola magnetyczne spowodowane przełączaniem i wyładowaniami.
