Zakres
W niniejszym dokumencie podano metodę ilościowego oznaczania siedmiu wybranych polichlorowanych bifenyli (PCB28, PCB52, PCB101, PCB118, PCB138, PCB153 oraz PCB180) w glebie, osadach ściekowych, osadach, uzdatnionych bioodpadach oraz odpadach stałych z zastosowaniem GC-MS i GC-ECD (patrz Tablica 2).
(...)
Granica wykrywalności zależy od substancji oznaczanych, używanego wyposażenia, jakości odczynników stosowanych do ekstrakcji próbki oraz oczyszczania uzyskanego ekstraktu.
W warunkach podanych w niniejszym dokumencie można osiągnąć dolną granicę stosowalności od 1 µg/kg (w przeliczeniu na suchą masę) dla gleby, osadów ściekowych oraz bioodpadów do 10 µg/kg (w przeliczeniu na suchą masę) dla odpadów stałych. W przypadku niektórych szczególnych próbek nie jest możliwe uzyskanie granicy stosowalności 10 µg/kg.
Osady ściekowe oraz uzdatnionych bioodpady mogą mieć różne właściwości, a także oczekiwany stopień zanieczyszczenia PCB i zawartość substancji zakłócających. Różnice takie powodują, że nie jest możliwe przedstawienie jednego ogólnego sposobu postępowania. Niniejszy dokument zawiera tablice decyzyjne oparte na właściwościach próbki oraz stosowanych sposobach ekstrakcji i oczyszczania.
UWAGA Wykonanie oznaczania PCB w cieczach izolacyjnych, produktach przemysłu naftowego, zużytych olejach silnikowych oraz próbkach wodnych podano w odpowiednio EN 61619, EN 12766–1 oraz EN ISO 6468.
Niniejszą metodę można stosować do oznaczania innych grup PCB nie wymienionych w zakresie niniejszego dokumentu, pod warunkiem że jej przydatność została dowiedziona za pomocą właściwych wewnątrzlaboratoryjnych doświadczeń walidacyjnych.
