Zakres
Niniejsza Norma Europejska (Część 1) zawiera definicje, zasady i reguły ogólne planowania, projektowania i specyfikacji robót ziemnych. Część 1 Normy jest wprowadzeniem do kolejnych części, które będą wykorzystywane łącznie z Częścią 1.
Roboty ziemne są procesem inżynierii lądowej, mającym na celu tworzenie budowli ziemnych poprzez zmianę geometrii powierzchni ziemi dla budownictwa i innych działań. Obszary zastosowań robót ziemnych są powiązane z:
- infrastrukturą transportową (drogi i autostrady, tory kolejowe, drogi wodne, lotniska);
- posadowieniem budynków przemysłowych, komercyjnych oraz mieszkalnych;
- inżynierią wodną, ochroną przeciwpowodziową oraz ochroną wybrzeży;
- terenami lotnisk i portów, włącznie z budową nasypów w wodzie;
- wałami rzecznymi i nasypami morskimi realizowanymi w celu rekultywacji terenów;
- zaporami ziemnymi i z kruszyw;
- nasypami budowanymi na brzegach z hydraulicznie transportowanego materiału;
- ekranami akustycznymi, ekranami wizualnymi i innymi nie przenoszącymi obciążeń robotami ziemnymi;
- nasypów krajobrazowych;
- zasypywaniem odkrywek i kopalń kruszyw;
- odkładami pokopalnianymi;
Charakteryzują się potrzebą wykorzystania dostępnych naturalnych lub pochodzących z recyklingu materiałów i wykorzystaniem ich w sposób odpowiedni do uzyskania określonych właściwości.
Niniejsza Norma ma zastosowanie do wszystkich rodzajów budowli ziemnych, z wyjątkiem wymienionych poniżej:
- niektóre wybrane rodzaje prac, takie jak wykonywanie rowów i niewielkich prac ziemnych mogą być organizowane za pomocą uproszczonych lub szczególnych zasad;
- niektóre budowle, takie jak groble i zapory, wymagają robót ziemnych, podlegających specyficznym wymaganiom projektowym i konstrukcyjnym: mogą one wykraczać poza zasady określone w niniejszej normie.
Niniejsza Norma nie obejmuje wzmacniania gruntu pod budowlami ziemnymi takimi technikami jak palowanie, jet grouting, kolumny DSM (deep soil mixing), drenażu pionowego czy kolumn kamiennych.
Ze względu na zróżnicowanie warunków podłoża gruntowego i klimatycznych na obszarze Europy oraz różne krajowe warunki zawierania umów, ustanowione w poszczególnych krajach grupy zasad, zharmonizowanie ich przez Normy Europejskie nie odbędzie się w przeciągu krótkiego okresu czasu. Niniejsza Norma Europejska podaje podstawowe zasady do osiągnięcia wspomnianego wyżej celu. Informacyjne Aneksy B do H niniejszego dokumentu zawierają przykłady przestrzegania zasad w praktyce w różnych krajach.
