PN-EN 16170:2017-02 - wersja angielska

W niniejszej Normie Europejskiej podano metodę oznaczania zawartości następujących pierwiastków w ekstraktach z osadów ściekowych, uzdatnionych bioodpadów oraz gleby uzyskanych z zastosowaniem wody królewskiej lub kwasu azotowego:
aluminium (Al), antymonu (Sb), arsenu (As), baru (Ba), berylu (Be), bizmutu (Bi), bor (B), kadmu (Cd), wapnia (Ca), ceru (Ce), chromu (Cr), kobaltu (Co), miedzi (Cu), galu (Ga), indu (In), żelaza (Fe), lantanu (La), ołowiu (Pb), litu (Li), magnezu (Mg), manganu (Mn), rtęci (Hg), molibdenu (Mo), neodymu (Nd), niklu (Ni), fosforu (P), potasu (K), prazeodymu (Pr), samaru (Sm), skandu (Sc), selenu (Se), krzemu (Si), srebra (Ag), sodu (Na), strontu (Sr), siarki (S), telluru (Te), talu (Tl), toru (Th), cyny (Sn), tytanu (Ti), tungstenu (W), uranu (U), wanadu (V), cynku (Zn) oraz cyrkonu (Zr).
Dla pierwiastków podanych w Tablicy A.1 przeprowadzono walidację metody. Metoda ma zastosowanie do innych, wymienionych wyżej pierwiastków, pod warunkiem że użytkownik zweryfikował jej stosowalność.