Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej określono procedurę dopuszczenia do ruchu pojazdów stosowanych w pociągach, w których generowane są wysokie siły wzdłużne, i które na skutek swojej konstrukcji, podatne są na wykolejenia w wyniku oddziaływania tych sił.
Niniejsza Norma Europejska ma zastosowanie do następujących typów wagonów towarowych o standardowych końcach określonych w niniejszej EN:
- wagonów pojedynczych;
- trwale sprzęgniętych jednostek ze zderzakami bocznymi i sprzęgami śrubowymi pomiędzy pojazdami;
- trwale sprzęgniętych jednostek ze zderzakami diagonalnymi i sprzęgami śrubowymi pomiędzy pojazdami;
- przegubowych jednostek wieloczłonowych na trzech wózkach dwuosiowych;
- niskopodłogowych wagonów o ośmiu lub więcej osiach (np. niskopodłogowego wagonu typu ruchoma droga 1).
Następujące pojazdy obecnie nie wchodzą w zakres niniejszej Normy Europejskiej:
- wagony niepodlegające rozległym wzdłużnym siłom ściskającym oddziałującym w środowisku eksploatacyjnym (jak skład pociągu, reżim hamowania, układ toru);
- wagony ze sprzęgiem automatycznym 2);
- wagony na wózkach 3-osiowych 3);
- trwale sprzęgnięte jednostki z drągiem sprzęgowym pomiędzy pojazdami 4);
- przegubowe wagony na więcej niż trzech wózkach dwuosiowych.
W niniejszej Normie Europejskiej określono kryteria dopuszczenia i warunki badań, jak również warunki dotyczące zwolnienia z badań.
Niniejszy dokument odnosi się głównie do wagonów eksploatowanych bez ograniczeń na standardowych torach w Europie (1 435 mm).
UWAGA Wpływ na systemy kolejowe, w których wykorzystywane są inne szerokości toru, ma być zbadany przed rozszerzeniem zakresu niniejszego dokumentu na tory inne niż standardowe.
