Zakres
W niniejszej Normie Europejskiej określono wspólne wymagania i metody badań dotyczące w szczególności konstrukcji, bezpieczeństwa, przydatności i racjonalnego zużycia energii, jak również klasyfikacji 1, znakowania i etykiet energetycznych 2 kotłów grzewczych opalanych gazem wyposażanych w palniki atmosferyczne, nadmuchowe lub z pełnym wstępnym zmieszaniem, zwanych dalej „kotłami”.
Niniejsza Norma Europejska jest do stosowania łącznie z Częściami 2 (Częścią 2-1 i następnymi).
Niniejsza Norma Europejska dotyczy kotłów typu B i C 1 tekst usunięty 2, które:
1 UWAGA Dla pogłębienia informacji o typach urządzeń patrz CEN/TR 1749:2014 [1].2
a) mogą być opalane jednym lub wieloma gazami z trzech rodzin gazów przy ciśnieniach określonych w EN 437;
b) wytwarzają wodę grzewczą o temperaturze nie przekraczającej 105 °C w trakcie normalnej pracy;
c) pracują przy maksymalnym ciśnieniu w układzie wodnym nie przekraczającym 6 bar;
d) w pewnych warunkach mogą wytwarzać kondensat; ;
e) 1deklarowane są w instrukcji instalowania albo jako kotły „kondensacyjne” , albo jako kotły „niskotemperaturowe”, albo jako „kotły standardowe”, lub jako „inne kotły”. Jeśli brak deklaracji, kocioł traktowany jest jako „kocioł standardowy” lub jako „inny kocioł”;
UWAGA Dyrektywa Ekoprojekt definiuje „inne kotły”, „kotły niskotemperaturowe” i „kotły kondensacyjne”. Dyrektywa Sprawności Kotłów definiuje „kotły standardowe”, „kotły niskotemperaturowe” i „kotły kondensacyjne”. W zależności od przyjętej legislacji, kocioł może być „kotłem standardowym” lub „innym kotłem”.2
f) mogą być instalowane na zewnątrz budynku lub w miejscach częściowo osłoniętych;
g) przeznaczone są również do produkcji ciepłej wody użytkowej w sposób ciągły lub w zbiorniku, sprzedawane jako całość.
Niniejsza Norma Europejska dotyczy zarówno kotłów przeznaczonych do pracy w systemach otwartych jak i zamkniętych.
W niniejszej normie ogólnej i normach szczegółowych (patrz część 2) określono wymagania dla kotłów o znanej konstrukcji. Dla kotłów o każdej alternatywnej konstrukcji, które mogą w pełni nie zostać objęte niniejszą normą lub normą szczegółową, trzeba będzie ocenić ryzyko powstałe z zastosowaniem alternatywnej konstrukcji.
Przykład metody oceny ryzyka, w oparciu o ocenę, jest podany w Rozdziale 11.
Niniejsza Norma Europejska nie jest przeznaczona do stosowania dla urządzeń przyłączanych do sieci gazowych, w których jakość rozprowadzanego gazu może się zmieniać w szerokim zakresie w okresie użytkowania urządzenia.
