PN-EN 13001-3-4:2019-02 - wersja angielska

Niniejszy dokument powinien być stosowany łącznie z EN 13001-1 i EN 13001-2, jako że określono w nich ogólne warunki, wymagania oraz metody dotyczące projektowania i teoretycznej weryfikacji, które zapobiegają zagrożeniom typu mechanicznego występującym w dźwignicach.
UWAGA 1 Wymagania szczegółowe dotyczące określonych rodzajów dźwignic podano we odpowiednich Normach Europejskich.
Niniejszy dokument dotyczy łożysk w dźwignicach. Dokument ten nie odnosi się do łożysk będących elementami podzespołów (komponentów) standardowych, jak na przykład przekładnie, silniki… aczkolwiek łożyska te powinny być zaprojektowane z zastosowaniem obciążeń określonych w EN 13001-2 oraz zgodnie z klasyfikacją parametrów według EN 13001-1.
UWAGA 2 EN 13001-3-7 jest na etapie opracowywania i dotyczy przekładni oraz reduktorów. Zawarto w niej wymagania dotyczące obciążeń łożysk w przekładniach.
Poniżej podano listę znaczących sytuacji niebezpiecznych i niebezpiecznych zdarzeń, które mogą doprowadzić do zagrożenia osób podczas użytkowania zgodnego z przeznaczeniem oraz przewidywalnego niewłaściwego użytkowania. Rozdziały od 4 do 7 niniejszej normy są niezbędne w celu zmniejszenia lub wyeliminowania ryzyka związanego z następującymi zagrożeniami:
– przekroczenie granic wytrzymałości (plastyczności, granicznej, zmęczeniowej);
– przekroczenie dopuszczalnych zakresów temperatury temperatury materiału lub elementów;
– niestateczności sprężystej dźwignicy lub jej części (wyboczenie, wybrzuszenie).
Niniejsza dokument nie dotyczy dźwignic wyprodukowanych przed datą publikacji niniejszej Normy Europejskiej i służy jako baza odniesienia dla Norm Europejskich dotyczących poszczególnych rodzajów dźwignic (patrz Załącznik D).
UWAGA EN 13001-3-4 dotyczy tylko metody stanów granicznych określonych w EN 13001-1.