PN-EN ISO 3679:2023-05 - wersja angielska

W niniejszym dokumencie opisano trzy procedury (A, B i C) mające zastosowanie do oznaczanie zapłonu lub braku zapłonu i temperatury zapłonu.
Szybkie procedury równowagowe A i B mają zastosowanie do badania zapłonu lub braku zapłonu i temperatury zapłonu farb, w tym farb wodorozcieńczalnych, lakierów, spoiw do farb i lakierów, klejów, rozpuszczalników, przetworów naftowych, w tym paliw do turbinowych silników lotniczych, oleju napędowego i nafty, estrów metylowych kwasów tłuszczowych i podobnych produktów w zakresie temperatury od –30 °C do 300 °C. Szybkie procedury równowagowe są stosowane w celu oznaczania, czy w określonej temperaturze wystąpi lub nie wystąpi zapłon (zapłon lub brak zapłonu Procedura A) albo do oznaczania temperatury zapłonu próbki (Procedura B). W przypadku zastosowania detektora zapłonu (A.1.6) niniejszy dokument jest również odpowiedni do oznaczania temperatury zapłonu estrów metylowych kwasów tłuszczowych (FAME). Ważność precyzji podano w Tablicy 2.
Nierównowagowa procedura C ma zastosowanie do przetworów naftowych, w tym paliw do turbinowych silników lotniczych, oleju napędowego i nafty oraz podobnych przetworów naftowych w zakresie temperatury od –20 °C do 300 °C. Procedura nierównowagowa jest zautomatyzowana w celu oznaczania temperatury zapłonu. Precyzja została ustalona w zakresie temperatury od 40 °C do 135 °C.
W przypadku specyfikacji i przepisów rutynowo stosuje się procedury A lub B (patrz 10.1.1).