Zakres
Podano metodę oznaczania pojemności wymiennej kationowej (CEC) oraz zawartości kationów wymiennych (Al3+, Ca2+, Fe2+, K+, Mg2+, Mn2+, Na+) w glebach, z zastosowaniem chlorku heksaaminokobaltu(III) jako ekstrahenta. Niniejszą normę stosuje się dla powietrznie suchych próbek wszystkich rodzajów gleb, które zostały przygotowane zgodnie z ISO 11464. Kationy zawarte w próbce gleby wymieniają się z jonami heksaaminokobaltu(III) z roztworu wodnego podczas wstrząsania przez 60 min +/- 5 min w temperaturze 20 °C +/- 2 °C. CEC oblicza się z różnicy między początkową ilością jonów heksaaminokobaltu(III) w roztworze a ich ilością pozostałą w ekstrakcie po reakcji wymiany. Pomiar stężenia jonów heksaaminokobaltu(III) w ekstrakcie można wykonać, przeprowadzając bezpośredni pomiar spektrofotometryczny lub oznaczając stężenie całkowitego azotu amonowego albo całkowitego kobaltu. Ilość kationów wymiennych oznacza się w tym samym ekstrakcie, stosując metody spektrometryczne, takie jak atomowa spektrometria emisyjna z plazmą sprzężoną indukcyjnie (ICP-AES)
