Zakres
W niniejszej Normie Międzynarodowej omówiono pomiary wartości kalorycznej gazu ziemnego i jego substytutów metodami niewymagającymi rozdziału, a więc metodami, w których nie określa się ani składu gazu, ani nie wykonuje się obliczeń na jego podstawie. W normie opisano zasady działania szeregu przyrządów stosowanych do tego celu i podano wytyczne do ich wyboru, ewaluacji, oceny wyników, instalacji i obsługi.
Wartość kaloryczna może być wyrażona
w jednostce masy, mola lub bardziej powszechnie w jednostce masy objętości. Zakres roboczy dla ciepła spalania gazu ziemnego w odniesieniu do jednostki objętości mieści się zwykle,
w standardowych warunkach odniesienia (patrz ISO 13443), w zakresie od 30 MJ/m3 do 45 MJ/m3. Odpowiadający mu zakres liczby Wobbego wynosi zwykle od 40 MJ/m3 do 60 MJ/m3.
W niniejszej Normie Międzynarodowej ani nie są potwierdzone, ani nie są kwestionowane deklaracje żadnego komercyjnego producenta dotyczące działania przyrządów. Jej główną tezą jest, że dostosowanie przyrządu do spełnienia wymagań
w jakimkolwiek konkretnym zastosowaniu (podane przez określenie zbioru odpowiednich wymagań dotyczących działania) można ocenić tylko na podstawie dobrze dobranego programu badań.
W normie podano wytyczne dotyczące właściwego zakresu takich badań.
