Zakres
W niniejszym dokumencie ustalono aparaturę, odczynniki i procedurę stosowane w badaniach prowadzonych w rozpylonej solance obojętnej (NSS), rozpylonej solance z kwasem octowym (AASS) i rozpylonej solance z kwasem octowym z dodatkiem miedzi jako przyspieszacza (CASS) w celu oceny odporności na korozję materiałów metalowych ze stałą lub czasową ochroną przed korozją lub bez takiej ochrony.
Opisano również metodę stosowaną do oceny korozyjności środowiska w komorze do badań.
W normie nie ustalono wymiarów ani rodzajów próbek do badań, czasu ekspozycji, który należy stosować dla określonego produktu, ani interpretacji wyników. Takie szczegóły podawane są w odpowiednich kartach danych technicznych produktu.
Badania w rozpylonej solance są szczególnie przydatne do wykrywania nieciągłości, takich jak pory i inne wady, w niektórych powłokach metalowych, organicznych, anodowych tlenkowych i konwersyjnych.
Badanie w rozpylonej solance obojętnej (NSS) stosuje się szczególnie do:
— metali i ich stopów,
— powłok metalowych (anodowych i katodowych),
— powłok konwersyjnych,
— powłok anodowych tlenkowych i
— powłok organicznych na materiałach metalowych.
Badanie w rozpylonej solance z kwasem octowym (AASS) jest szczególnie przydatne do badania powłok dekoracyjnych miedź + nikiel + chrom lub nikiel + chrom. Stwierdzono również, że jest ono odpowiednie do badania powłok anodowych i organicznych na aluminium.
Badanie w rozpylonej solance z kwasem octowym z dodatkiem miedzi jako przyspieszacza (CASS) jest przydatne do badania powłok dekoracyjnych miedź + nikiel + chrom lub nikiel + chrom. Stwierdzono również, że jest ono odpowiednie do badania powłok anodowych i organicznych na aluminium.
Wszystkie metody badania w rozpylonej solance nadają się do sprawdzenia, czy zachowana zostaje jakość materiału metalowego z ochroną lub bez ochrony przed korozją. Nie są one przeznaczone do stosowania w badaniach porównawczych w celu uszeregowania różnych materiałów pod względem odporności na korozję lub jako sposób przewidywania długoterminowej odporności na korozję badanego materiału.