Zakres
W niniejszej części EN ISO 75 określono trzy metody oznaczania, z zastosowaniem różnych wartości stałego naprężenia zginającego, które można zastosować do oznaczania temperatury ugięcia pod obciążeniem tworzyw sztucznych (łącznie z tworzywami napełnionymi i wzmocnionymi włóknami o długości początkowej przed przetworzeniem materiału do 7,5 mm) oraz ebonitu: - metodę A, z zastosowaniem naprężenia zginającego 1,80 MPa; - metodę B, z zastosowaniem naprężenia zginającego 0,45 MPa; - metodę C, z zastosowaniem naprężenia zginającego 8,00 MPa. Ugięcie standardowe s, stosowane do oznaczania temperatury ugięcia pod obciążeniem, odpowiada przyrostowi odkształcenia zginającego f, określonemu w niniejszej części EN ISO 75. Początkowe odkształcenie zginające spowodowane odkształceniem kształtki nie jest wymienione ani mierzone w niniejszej części EN ISO 75. Stosunek tej różnicy odkształcenia zginającego do początkowej wartości odkształcenia zginającego zależy od modułu sprężystości badanego materiału w temperaturze pokojowej. Z tego względu metoda ma zastosowanie jedynie do porównywania temperatur ugięcia materiałów o podobnych właściwościach sprężystych w temperaturze pokojowej