Zakres
W niniejszym dokumencie określono metodę oznaczania właściwości sztywnych tworzyw sztucznych w postaci płaskich próbek, podczas przebicia udarowego, za pomocą przyrządów do pomiaru siły i ugięcia. Ma to zastosowanie, jeśli wykres siła-odkształcenie lub siła-czas, zarejestrowany przy nominalnie stałej prędkości uderzania, jest niezbędny do szczegółowego scharakteryzowania zachowania się uderzenia.
Metoda badania ma zastosowanie do próbek o grubości od 1 mm do 4 mm.
Metoda nadaje się do stosowania z następującymi rodzajami materiałów:
- sztywne termoplastyczne materiały do formowania i wytłaczania, w tym wypełnione, niewypełnione i wzmocnione mieszanki i arkusze;
- sztywne termoutwardzalne materiały do formowania i wytłaczania, w tym wypełnione i wzmocnione mieszanki, arkusze i laminaty;
- kompozyty termoutwardzalne i termoplastyczne wzmocnione włóknami zawierające wzmocnienia jednokierunkowe lub wielokierunkowe, takie jak maty, tkaniny, niedoprzędy tkane, nici cięte, wzmocnienia kombinowane i hybrydowe, niedoprzędy, włókna mielone i arkusze wykonane z materiałów wstępnie impregnowanych (prepregi).
Metoda ma również zastosowanie do próbek, które są formowane lub wycinane z gotowych produktów, laminatów i wytłaczanych lub odlewanych arkuszy.
Wyniki badań są porównywalne tylko wtedy, gdy warunki przygotowania próbek, ich wymiary i powierzchnie oraz warunki badania są takie same. W szczególności wyniki uzyskane na próbkach o różnej grubości nie mogą być ze sobą porównywane (patrz załącznik E). Kompleksowa ocena reakcji na naprężenia udarowe można uzyskać poprzez wykonanie oznaczań w funkcji prędkości uderzenia i temperatury dla różnych zmiennych materiałowych, takich jak krystaliczność i wilgotność.
Zachowania na uderzenie gotowych produktów nie można przewidzieć bezpośrednio na podstawie tego badania, ale próbki mogą być pobierane z gotowych produktów (patrz powyżej) do badań tą metodą.
Dane badawcze opracowane tą metodą nie powinny być wykorzystywane do obliczeń projektowych. Jednak informacje na temat typowego zachowania materiału można uzyskać poprzez badanie w różnych temperaturach i prędkościach uderzenia (patrz załącznik D) poprzez zmianę grubości (patrz załącznik E) i badanie próbek przygotowanych w różnych warunkach.
Celem dokumentu nie jest przedstawienie interpretacji mechanizmu występującego w każdym konkretnym punkcie wykresu siła-odchylenie. Jest to zadanie dla badań naukowych.