Zakres
W niniejszym dokumencie ustalono metodę oznaczania zawartości substancji nielotnych, wyrażonej ułamkiem masowym, w farbach, lakierach, substancjach błonotwórczych do farb i lakierów, dyspersjach polimerów i żywicach kondensacyjnych, takich jak żywice fenolowe (rezole, roztwory nowolaków itd.).
Metoda może być również stosowana do opracowanych dyspersji zawierających wypełniacze, pigmenty i inne środki pomocnicze (np. zagęszczacze i środki tworzące powłokę).
UWAGA 1 Zawartość substancji nielotnych w produkcie nie jest wartością bezwzględną, lecz zależy od temperatury i czasu ogrzewania zastosowanych podczas oznaczania. W związku z tym, niniejszą metodą otrzymuje się jedynie względne, a nie rzeczywiste wartości zawartości substancji nielotnych, z uwagi na retencję rozpuszczalnika, rozkład termiczny i odparowanie składników o małej masie cząsteczkowej. Z tego powodu metoda ta jest przeznaczona głównie do badania różnych partii tego samego rodzaju produktu.
UWAGA 2 Niniejsza metoda jest odpowiednia do lateksów kauczuku syntetycznego, pod warunkiem że ogrzewanie w ustalonym czasie jest uznane za właściwe (w ISO 124 ustalono, że ogrzewanie trwa do momentu, gdy strata masy próbki do badań o masie 2 g w kolejnych następujących po sobie okresach grzania będzie mniejsza niż 0,5 mg).
UWAGA 3 Wewnątrzzakładowe metody oznaczania substancji nielotnych obejmują często suszenie z zastosowaniem promieniowania podczerwonego lub mikrofalowego. Znormalizowanie takich metod nie jest możliwe, ponieważ nie są one powszechnie stosowane. Niektóre kompozycje polimerowe wykazują skłonność do rozkładu podczas tego typu obróbki i dlatego otrzymuje się nieprawidłowe wyniki.
