Zakres
W niniejszej Normie Międzynarodowej opisano trzy procedury A, B i C wykorzystujące aparat zamkniętego tygla Pensky’ego-Martensa, do oznaczania temperatury zapłonu cieczy palnych, cieczy z zawiesiną ciał stałych, cieczy mających tendencję do tworzenia błonki powierzchniowej w warunkach badania, biodiesela i innych cieczy w zakresie temperatur od 40 ºC do 370 ºC.
UWAGA — Dla niektórych mieszanin nie obserwuje się zapłonu jak zdefiniowano; w zamian może wystąpić znaczące rozszerzenie płomienia testowego (bez efektu aureoli) i zmiana koloru płomienia testowego z niebieskiego do żółto-pomarańczowego. W takim przypadku dalsze ogrzewanie może prowadzić do znacznego spalania oparów na zewnątrz tygla do badań i może stanowić ryzyko wystąpienia pożaru.
UWAGA 1 Chociaż, technicznie, nafty o temperaturze zapłonu powyżej 40 °C mogą być badane z zastosowaniem niniejszej Normy Międzynarodowej, to standardową techniką jest badanie naft zgodnie z ISO 13736 [5]. Podobnie, oleje smarowe są zwykle badane zgodnie z ISO 2592 [2].
Procedura A ma zastosowanie do paliw destylatowych (olej napędowy, biodiesel, olej opałowy i paliwa do silników odrzutowych), świeżych olejów smarowych i olejów smarowych w eksploatacji, farb i lakierów i innych cieczy jednorodnych, nie ujętych w zakresie procedur B lub C.
Procedura B ma zastosowanie do paliw opałowych pozostałościowych, pozostałości destylacyjnych, olejów smarowych z eksploatacji, mieszanin cieczy z ciałami stałymi, cieczy mających tendencję do tworzenia błonki powierzchniowej w warunkach badania albo o tak wysokiej lepkości kinematycznej że nie są one równomiernie rozgrzewane w warunkach mieszania i ogrzewania określonych w Procedurze A.
Procedura C ma zastosowanie do estrów metylowych kwasów tłuszczowych (FAME) jak określono w specyfikacjach takich jak EN 14214 [11] lub ASTM D 6751 [13].
Niniejsza Norma Międzynarodowa nie ma zastosowania do wodorozpuszczalnych farb i lakierów.
UWAGA 2 Wodorozpuszczalne farby i lakiery mogą być badane z zastosowaniem ISO 3679 [3]. Ciecze zanieczyszczone śladowymi ilościami wysokolotnych produktów mogą być badane z zastosowaniem ISO 1523 [1] lub ISO 3679.
