PN-EN ISO 27108:2013-12 - wersja angielska

W niniejszej Normie Międzynarodowej określono metodę oznaczania rozpuszczonych w wodzie do spożycia, wodzie gruntowej i wodzie powierzchniowej wybranych środków ochrony rośliny oraz biocydów za pomocą mikroekstrakcji do fazy stałej (SPME) oraz chromatografii gazowej ze spektrometrią mas (GC-MS). Granica oznaczalności zależy od matrycy próbki, rodzaju analitu oraz czułości spektrometru mas. Dla większości środków ochrony roślin i biocydów, do których odnosi się niniejsza Norma Międzynarodowa, jej najmniejsza wartość wynosi 0,05 μg/l. Przedstawiono dane walidacyjne dla zakresu stężeń od 0,05 μg/l do 0,3 μg/l uzyskane w wyniku badań międzylaboratoryjnych. Niniejsza metoda może być stosowana także do innych związków, nie objętych wprost niniejszą Normą Międzynarodową, lub do innych rodzajów wody. Konieczne jest jednak sprawdzenie stosowalności metody w tych szczególnych przypadkach.
UWAGA Oznaczanie wg niniejszej Normy Międzynarodowej wykonuje się w małych próbkach (np. próbkach o objętości między 8 ml a 16 ml).