Zakres
Niniejsza Norma Międzynarodowa określa zasady umownego przedstawiania złączy spajanych na rysunkach technicznych. Przedstawione informacje mogą dotyczyć geometrii, wytwarzania, jakości i badania spoin. Zasady zawarte w niniejszej normie mogą być również stosowane w przypadku połączeń lutowanych miękko i twardo.
Uwzględnia się istnienie na światowym rynku dwóch odmiennych podejść dotyczących oznaczania strony strzałki linii odniesienia i przeciwnej strony złącza na rysunkach. W niniejszej Normie Międzynarodowej:
— rozdziały, tablice i rysunki zawierające przedrostek „A” mają zastosowanie w przypadku umownego przedstawiania oznaczeń w systemie opartym na podwójnej linii odniesienia;
— rozdziały, tablice i rysunki zawierające przedrostek „B” mają zastosowanie w przypadku umownego przedstawiania oznaczeń w systemie opartym na pojedynczej linii odniesienia;
— rozdziały, tablice i rysunki niezawierające przedrostka mają zastosowanie w przypadku obu systemów.
Znaki przedstawione w niniejszej Normie Międzynarodowej mogą być łączone z innymi oznaczeniami występującymi na rysunkach technicznych, na przykład dla wymagań dotyczących wykończenia powierzchni.
Zaprezentowano alternatywne metody umownego przedstawiania, co może być stosowane do oznaczenia złączy spawanych na rysunkach z uwzględnieniem niezbędnych informacji projektowych, takich jak wymiary spoiny, poziom jakości itp. Taki zapis pozwoli wytwórcy określić szczegóły przygotowania złącza i proces(-y) spawania, celem spełnienia stawianych wymagań.