Zakres
W niniejszym dokumencie ustalono metodę badania do oceny odporności powłok z farb
i lakierów (łącznie z bejcami do drewna) na odwarstwianie się od podłoży w wyniku nacięcia powłoki w postaci prostokątnej siatki nacięć, przechodzących przez powłokę do podłoża. Właściwość ta, oznaczana niniejszą doświadczalną metodą badania, zależy, wśród innych czynników, od adhezji powłoki albo do poprzedniej warstwy, albo do podłoża. Niniejszej metody badania nie można jednak traktować jako sposobu pomiaru adhezji.
UWAGA 1 Jeżeli wymagany jest pomiar adhezji, patrz metoda opisana w ISO 4624.
UWAGA 2 Chociaż to badanie przewidziane jest przede wszystkim do stosowania w laboratorium, nadaje się również do badania terenowego.
Opisaną metodę można stosować albo jako badanie spełnia/nie spełnia, albo, gdy warunki są odpowiednie, jako badanie do klasyfikacji sześciostopniowej. Jeżeli stosuje się ją do systemu powłokowego, można dokonać oceny odporności na odwarstwianie się od siebie pojedynczych warstw powłoki.
Badanie można wykonać na gotowym przedmiocie i/lub na specjalnie przygotowanych próbkach do badań.
Chociaż niniejsza metoda ma zastosowanie do farb na twardych (np. metal) i miękkich (np. drewno i tynk) podłożach, te różne podłoża wymagają różnych metod badania (patrz Rozdział 8).
Niniejsza metoda nie nadaje się do powłok o całkowitej grubości większej niż 250 μm ani do powłok z teksturą.
UWAGA 3 Jeżeli niniejszą metodę stosuje się do powłok, które dają szorstką wzorzystą powierzchnię, otrzymuje się wyniki wykazujące za duże odchylenie (patrz również ISO 16276-2).