PN-EN ISO 23161:2011 - wersja angielska

W ISO 23161:2009 podano metodę chromatografii gazowej przeznaczoną do identyfikacji i oznaczania ilościowego w glebie związków cynoorganicznych (OTCs), które wyszczególniono w Tablicy 1. Niniejszą metodę można również stosować w przypadku próbek osadów, osadów ściekowych oraz odpadów stałych (materiałów glebopodobnych). Zakres oznaczania zależy od techniki, która będzie stosowana oraz wielkości próbki wziętej do analizy. Granica oznaczalności w analizie ilościowej jest to, dla poszczególnych związków, około 10 g/kg. Kationy cynoorganiczne oznaczać, zgodnie z ISO 23161:2009, można jedynie po derywatyzacji. Aniony połączone z kationami cynoorganicznymi zależą przede wszystkim od środowiska chemicznego i nie oznacza się ich z zastosowaniem niniejszej metody. Alkany cynoorganiczne zachowują się w zupełnie inny sposób niż związki, z których powstały. Związki cynoorganiczne czteroalkilowe, które są alkanami, takie jak tetrabutylocyna oznacza się bezpośrednio, bez derywatyzacji