PN-EN ISO 21877:2020-03 - wersja angielska
Bez VAT:
206,40 PLN
Z VAT:
253,87 PLN
Emisja ze źródeł stacjonarnych -- Oznaczanie stężenia masowego amoniaku -- Metoda manualna
Zakres
W niniejszym dokumencie opisano manualną metodę, z uwzględnieniem pobierania próbek i różnych metod analitycznych do oznaczania masowego stężenia amoniaku (NH3) w gazie odlotowym z instalacji przemysłowych, np. z instalacji do spalania lub z instalacji rolniczych. Metodą tą mierzono wszystkie związki, które są lotne w temperaturze pobierania próbek i podczas pobierania próbek tworzą jony amonowe w wyniku dysocjacji w roztworze absorpcyjnym, w wyniku czego otrzymuje się zawartość lotnego amoniaku w gazie odlotowym. W niniejszym dokumencie opisana jest niezależna metoda pomiaru, którą zwalidowano podczas badań terenowych do stężenia NH3 wynoszącego od około 8 mg/m3 do około 65 mg/m3 w warunkach standardowych. Dolna granica zakresu walidacji została określona w warunkach pracy instalacji testowej. Metodę pomiarową można stosować dla niskich wartości, w zależności od np. czasu pobierania próbek i ich objętości oraz granicy wykrywalności zastosowanej metody analitycznej. UWAGA 1 Opis instalacji, warunki podczas badań terenowych i charakterystyki sprawności otrzymane w terenie znajdują się w Załączniku A. Niniejsza metoda pomiaru może być stosowana do okresowego monitorowania emisji amoniaku oraz do kalibrowania i walidowania zainstalowanych na stałe automatycznych systemów pomiarowych. UWAGA 2 Niezależna metoda pomiaru jest nazywana w EN 14181 standardową metodą odniesienia (SRM).