PN-EN ISO 17640:2019-01 - wersja polska

Niniejszy dokument określa techniki ręcznego badania ultradźwiękowego złączy spawanych metali o grubości ≥ 8 mm i o niskim tłumieniu fal ultradźwiękowych (w szczególności spowodowanym przez rozproszenie) w temperaturach obiektu od 0 °C do 60 °C. Dotyczy przede wszystkim złączy spawanych z pełnym przetopem, w których zarówno materiał podstawowy, jak i stopiwo mają strukturę ferrytyczną. Tam gdzie w niniejszym dokumencie zależne od materiału wielkości ultradźwiękowe zostały określone, odnoszą się one do stali o prędkości rozchodzenia się fal wzdłużnych równej (5 920 ± 50) m/s i fal poprzecznych równej (3 255 ± 30) m/s. W niniejszym dokumencie określono cztery poziomy badania, z których każdy odpowiada różnemu prawdopodobieństwu wykrycia niezgodności spawalniczych. Wytyczne do wyboru poziomów badania A, B i C podano w Załączniku A. W niniejszym dokumencie określono, że wymagania poziomu badania D, który przeznaczony jest do zastosowań specjalnych, będą zgodne z wymaganiami ogólnymi. Poziom badania D może być stosowany jedynie wtedy, kiedy jest określony przez specyfikację. Obejmuje to badania metali innych niż stal ferrytyczna, badania spoin z niepełnym przetopem, badania z zastosowaniem aparatów automatycznych oraz badania obiektów o temperaturach przekraczających zakres od 0 °C do 60 °C. Niniejszy dokument może być stosowany do oceny nieciągłości, dla celów akceptacji za pomocą jednej z poniższych technik:
a) oceny bazującej przede wszystkim na długości i amplitudzie echa od nieciągłości;
b) oceny bazującej na charakteryzowaniu i wymiarowaniu nieciągłości za pomocą technik przesuwu głowicy.