Zakres
W niniejszej Normie Międzynarodowej określono techniki ręcznego ultradźwiękowego badania złączy spawanych metali o grubości równej 8 mm lub większej i małym tłumieniu fal ultradźwiękowych (powodowanym głównie przez rozproszenie) w temperaturach obiektu od 0 °C do 60 °C. Norma dotyczy przede wszystkim złączy spawanych z pełnym przetopem, w których zarówno materiał podstawowy, jak i stopiwo mają strukturę ferrytyczną.
Wszystkie zależne od materiału wielkości badania ultradźwiękowego określone w niniejszej Normie Międzynarodowej odnoszą się do stali o prędkości rozchodzenia się fal podłużnych równej (5 920 ± 50) m/s i fal poprzecznych równej (3 255 ± 30) m/s.
W niniejszej Normie Międzynarodowej ustalono cztery poziomy badania, z których każdy odpowiada różnemu prawdopodobieństwu wykrycia niezgodności spawalniczych. Wskazówki dla wyboru poziomów badania A, B i C podano w Załączniku A.
W niniejszej Normie Międzynarodowej ustalono, że wymagania poziomu badania D, który przeznaczony jest do zastosowań specjalnych, będą zgodne z wymaganiami ogólnymi. Poziom badania D może być stosowany jedynie wtedy, kiedy jest określony przez specyfikację. Obejmuje to badania metali innych niż stal ferrytyczna, badania spoin z niepełnym przetopem, badania z zastosowaniu aparatów automatycznych oraz badania obiektów o temperaturach przekraczających zakres 0 °C do 60 °C.
Niniejsza Norma Międzynarodowa może być stosowana do oceny wskazań, dla celów akceptacji za pomocą jednej z poniższych technik:
a) ocena bazuje zasadniczo na długości i amplitudzie echa sygnału wskazania;
b) ocena bazuje na charakterystyce wskazań i rozmiarze wskazania określonym przez techniki związane z przesuwem głowicy.
Zastosowane techniki powinny być określone.