PN-EN ISO 15587-2:2005 - wersja polska

Podano metodę wyodrębniania pierwiastków śladowych z próbki wody za pomocą mineralizacji z użyciem kwasu azotowego. Metodę można stosować do wszystkich rodzajów wód o stężeniu masowym zawiesin poniżej 20 g/l i o stężeniu masowym ogólnego węgla organicznego, wyrażonego jako węgiel, poniżej 5 g/l. Mineralizacja kwasem azotowym pozwala na uwalnianie: Al*, As, B, Ba*, Be*, Ca, Cd, Co, Cr*, Cu, Fe*, Hg, K, Mg*, Mn, Mo, Na, Ni, P, Pb, Se, Sr, Tl, V*, Zn (gwiazdką zaznaczono pierwiastki, których odzysk może być mniejszy niż po mineralizacji wodą królewską). Otrzymywanie Ag wymaga stabilizacji próbki natychmiast po mineralizacji. Metoda nie jest odpowiednia w przypadku Sb i Sn oraz związków odpornych na rozkład, takich jak SiO2, TiO2 i Al2O3