PN-EN ISO 1518-2:2019-07 - wersja angielska

W niniejszym dokumencie ustalono metodę, z zastosowaniem spiczastego rylca z wzrastającym w sposób ciągły obciążeniem, oznaczania odporności na zarysowanie pojedynczej powłoki z farby, lakieru lub podobnego produktu, lub nawierzchniowej powłoki systemu powłokowego.
Stwierdzono, że niniejsza metoda jest przydatna do porównywania odporności na zarysowanie różnych powłok. Jest ona najbardziej przydatna do przeprowadzenia porównawczej oceny serii pomalowanych płytek wykazujących istotne różnice w odporności na zarysowanie.
UWAGA Ani w niniejszym dokumencie, ani w ISO 1518-1 nie ustalono metody z zastosowaniem zakrzywionego rylca, którą ustalono w ISO 12137. Wybór między tymi trzema metodami będzie zależał od indywidualnego problemu występującego w praktyce.